Koffie & andere manieren om productief te zijn (ondanks narcolepsie)

Wat een vermoeiende/drukke/a-productieve week was dit weer. Letterlijk heb ik iedere avond na m’n werk niets afgesproken, want: ik moest van allerlei dingen doen die moesten. Vacatures zoeken, brieven schrijven en sollicitatiegesprekken voorbereiden (ja, ik ben met allerlei spannende en leuke nieuwe dingen bezig, maar dat is een ander verhaal). Dan heb ik uiteraard ook nog – net als ieder anders – de huishoudelijke verplichtingen om te koken voor mezelf en wasjes te draaien enz. Scheelt wel dat ik kamer opruimen dan weer niet, dat is altijd net iets teveel moeite (want dat is toch altijd na een dag alweer een zooi). Toch wel jammer dat er van die productieve plannen dankzij m’n narcolepsie niets terecht is gekomen.. Oeps.

A-productieve avonden

Anyway, ik had dus expres niets op de planning gezet. Zodat ik even lekker productief kon zijn. Nu kan ik me voorstellen dat de ‘narcoleptici’ onder ons nu al denken: eh, ja leuke move hoor Sandra, heel goed plan, maar dat ’s avonds productief zijn werkt niet als je narcolepsie hebt… Ja, ik weet het. Maar ik wilde het gewoon zo graag. Zo frustrerend als ’t dan niet lukt. Vooral ook zo zonde van alle tijd. Al die pogingen om productief te zijn, zijn namelijk allemaal geëindigd in een 2,5 uur durende slaapsessie. En waarna ik elke avond dus zo verrot wakker werd rond een uur of 22.00 uur, dat ik maar meteen de lichten uit deed om verder te slapen tot de volgende ochtend. Had ik dus net zo goed wél die leuke dingen kunnen doen.

Lesson learned

Les nummer één is dus dat ik gewoon niet moet proberen om na een achturige werkdag nog een paar uur productief te zijn. Elke dag van de week. Dat gaat niet. Dat lukt niemand. Punt uit. Maar op sommige momenten – zoals nu – moet dat gewoon even. Les nummer twee is dus dat ik dat best mag proberen en mezelf een avondje kwaad moet kunnen maken om zaken voor elkaar te krijgen, maar dan moet ik mezelf ook ‘leuke’ avonden gunnen. Iets met ontspanning enzo. Hmm…ik krijg zowaar flashbacks naar m’n afstudeerperiode, waarin ik het woord ontspanning praktisch uit m’n woordenboek had gewist). 

De ”oplossing” om wél productief te zijn

Dat in m’n achterhoofd houdende én wetende dat ondanks een miljoen maatregelen de narcolepsie slaapjes altijd op de loer liggen, heb ik toch een aantal maniertjes gevonden om mezelf iets productiever te krijgen. Komt ie:

• Je huis uit! Go!
  Simple, but effective. Ik heb de ‘pech’ dat ik een donkere kamer heb én dat m’n bed in dezelfde ruimte als m’n bank en tafel staat, dus de verleiding is dan groot. Het handigst is dan dus gewoon om je boeltje te pakken en ergens anders naar toe te gaan om productief te zitten zijn. Zo zit ik nu bijvoorbeeld op het terras: zo dichtbij m’n huis dat ik nog op de wifi van huis kan, maar ik zit wel even in een andere omgeving. En dat soort voor prikkels (mensen, fietsers, buitenlucht, etc.) en prikkels verkleinen nu eenmaal de kans om in slaap te vallen.

• Koffie
  Soms vraag ik me af of het niet puur psychisch is, maar koffie drinken werkt. fAL is het maar omdat ik dan steeds slokjes drinken neem en dus ‘beweeg’ en dus een soort van prikkels binnenkrijg. Ook al is dit maar minimaal.

• Voedsel: niet teveel, niet te weinig
  Qua avondeten (en eigenlijk ook gewoon met lunch) moet je er voor zorgen dat je een lichte maaltijd eet: of in ieder geval iets dat niet te zwaar op de maag ligt. Dit voorkomt een after dinner dip en verkleint de kans om in slaap te vallen na het eten een klein beetje. En net zoals met de koffie: het eten van een koekje of hapje, helpt me toch ook om wakker te blijven (alleen probeer ik dat niet teveel te doen, want als ik dat altijd zou doen, zou ik niet meer in m’n spijkerbroeken passen…

• Extra medicijnen
  In de ‘extreme’ gevallen neem ik soms een halfje extra Modafinil (de medicijnen die ik slik). Normaal mag ik m’n laatste om 14.00 uur ’s middags ivm slapen ’s nachts. Maar als ik weet dat ik ’s avonds echt nog even productief moet zijn, dan kan ik best om 16.00 uur nog een halve nemen. Wat ik overigens vandaag niet heb gedaan, want ik bedacht het plan om de deur uit te gaan en écht even te knallen, zojuist pas.

Effectief? Een beetje wel en een beetje niet…

Eerlijk, al deze drie dingen los kunnen simpelweg alsnog niet het gewenste effect veroorzaken. Het is vooral de combi die ’t hem doet. Dus ik zit nu hier – na vier mislukte thuiswerk pogingen – op m’n vrije vrijdagavond: op het terras met een sloot koffie en koekjes (al zijn die al op) te hopen dat ik wakker blijf. Het is gelukkig nog licht en ik heb een stel kakelende kippen om m’n heen.

En ohja. Op het puntje van je stoel zitten wil ook nog wel een beetje bijdragen aan het wakker blijven. Als ik nu tegen die lekkere rugleuning aan ga zitten, weet ik dat ’t de kans tot wakker blijven weer aardig daalt.

Liefs, Pip